In het Dokkumer vragenuurtje ‘ondervragen’ we regelmatig een bekende of minder bekende Dokkumer het hemd van het lijf. In deze editie: Bauke Talsma
Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Bauke Talsma, zoon van een veehandelaar en 54 jaar oud. Sinds kort ben ik met Linda en onze drie zonen (Jelger Gerko en Jornt) woonachtig in Sybrandahuis, op een boerderij met een aantal dieren. Vanaf mijn vierde was het mijn droom om slager te worden. En die droom heb ik waargemaakt, door het starten van mijn onderneming Slagerij Bauke Talsma. De slagerij bestaat uit twee filialen; in Dokkum en Damwoude. Daarnaast heb ik binnen mijn vakgebied ook deelgenomen aan wedstrijden, we zijn zelfs Nederlands kampioen barbecueën geweest!
Wat heb je met Dokkum?
Dokkum is de plek waar ik mijn onderneming ben begonnen, daardoor heb ik er een hele fijne associatie bij. En ik ben in het filiaal in Dokkum natuurlijk geregeld op de werkvloer!
Het mooiste plekje van Dokkum is?
De Bolwerken vind ik heel mooi, het vertelt iets over Dokkum als vestingstad. Zowel vanaf het water als op het land kan ik ontzettend genieten van de Bolwerken. Het is alleen jammer dat er te weinig mee gedaan wordt. Dokkum heeft een rijke geschiedenis en over de Bolwerken valt er genoeg te vertellen.
Welk plekje in Dokkum zou jij veranderen om de stad mooier te maken?
De Bolwerken is het mooiste plekje van Dokkum maar helaas ook het meest onderbelichte. Sla een gat dwars door de Bolwerken heen om te laten zien hoe dit is opgebouwd. Of laat vanaf boven zien hoe de Bolwerken zijn vormgegeven. In het historisch opzicht kun je er zo veel meer over vertellen dan dat we nu doen. Ik denk dat het een keerpunt zou kunnen zijn voor Dokkum. Misschien willen mensen zich hier zelfs wel vereeuwigen door te trouwen op de Bolwerken.
Maak de volgende zinnen af:
Parkeren in Dokkum is…niet best! Er is niet genoeg parkeergelegenheid voor het winkelend publiek, ondernemers en de bewoners in de binnenstad.
Dokkum is over tien jaar… een andere stad. Voor veel bedrijven is het niet meer betaalbaar om zich te vestigen in de binnenstad. En dat vind ik jammer om te zien!
De nieuwe Markt is… het is van oudsher een kerkhof, daar zal het naar mijn mening nooit gezellig worden.
En dan de persoonlijke vragen, speciaal voor jou:
Vertel eens iets over je werk, wat doe je?
Het onderhouden van mijn onderneming noem ik niet werken. Werkzaamheden waaraan je moet denken is verkopen aan de toonbank, worst maken en schoonmaken. Ik ben ongeveer drie dagen in de week op de werkvloer in Dokkum of Damwoude. Maar meestal ben ik in Dokkum aan het werk. Je zult het misschien niet merken, maar er werken vaak een stuk meer werknemers in Dokkum.
Bij de toonbank zullen er ongeveer twee werknemers staan. Maar daarachter schuilen meerdere kamers die dienen voor de productie van het vlees dat we verkopen. We produceren vlees voor zowel dit filiaal als die van Damwoude. Het kan zo maar zijn dat er nog vijf werknemers in het gebouw zijn. Er zijn in totaal twaalf werknemers, waarvan twee slagers. We hebben één werkrooster voor beide ondernemingen, er zijn dus geen vaste gezichten op de werkvloer, behalve de weekendhulpen.
Lichamelijk beperkt, maar toch werkzaam blijven binnen de onderneming. Hoe doe je dat?
In 2013 ben ik erg ziek geweest. Sindsdien zijn mijn werkzaamheden maar ook die van mijn collega’s iets anders. Tot op de dag van vandaag ben ik gehinderd in mijn werk. Wat mijn hoofd wil kan mijn lichaam niet meer. Hierdoor laat ik fysiekwerk in mijn vak door anderen doen. Hoe graag ik het ook liever zelf doe. Maar het zelf doen is niet meer verantwoord. Ik heb er weleens over nagedacht om te stoppen maar ik heb gelukkig mijn mindset veranderd.
Eerst keek ik naar wat ik niet kon en nu kijk ik naar wat ik kan en mag doen. Je moet roeien met de riemen die je hebt! Iedereen krijgt nieuwe kansen en daar moet je gebruik van maken. Dat heb ik met de tijd wel even moeten ondervinden. Nu doe ik aangepast werk. En met een boel behendige en behulpzame collega’s houd ik de zaak draaiende.
Waarom wilde je slager worden?
Vanaf mijn vierde jaar wilde ik al slager worden. Mijn vader was veehandelaar daardoor kwam hij ook langs bij slagers en mocht ik mee. Ik raakte gefascineerd met het vak. Boeren moeten respectvol met dieren omgaan en wanneer dieren geslacht worden moet dit ook op de juiste manier gebeuren. Mijn fascinatie met de slagerij bracht mij naar de slagersvakschool. In mijn tienerjaren en als jongvolwassene heb ik bij een slagerij gewerkt. Toen die slagerij een nieuwe wending nam, waar ik niet achter stond, ben ik gestopt. Op 17 maart 1993, begon ik met mijn eigen bedrijf. Ik was 22 jaar oud toen ik aan dit avontuur begon. In 2006 heb ik samen met collega slager Hielke de opleiding meesterworstmaker gedaan voor meer verdieping binnen ons vak.
Welke inzichten heb je opgedaan als slager en worstenmaker?
Vlees is niet alleen een commercieel product dat je even op de markt zet. Er zit veel meer achter en daar ben ik afgelopen jaren achter gekomen. Mede dankzij mijn jaren als slager en worstenmaker. Als ik vlees zie dan lees ik het vlees. Ik kan zien wat het dier voor eten heeft gehad en of het leed. Dat kan ik aan de botten, het vlees en omgeving zien van een dier. Daar schrikken boeren soms van, het kan natuurlijk heel confronterend zijn om te horen dat je niet goed met je dieren om gaat. Maar eerlijkheid en duidelijkheid vind ik van belang voor de consument. Je wilt bewustwording creëren voor wat men consumeert en de gevolgen daarvan.
Wat onderscheidt de producten van Slagerij Bauke Talsma van concurrenten?
Wanneer je goed met vlees omgaat en de juiste producten hebt, kan je ervoor zorgen dat de cellen zo staan dat het voedend isvoor jouw lichaam. Het vlees dat ik bereid zal je lichaam opnemen doordat je lichaam de stofjes van het vlees herkent. In tegenstelling tot het vlees in de supermarkt.
Van de producten die wij verkopen zul je merken dat je een vette lip van krijgt. Maar bij mijn collega’s zul je misschien droge lippen krijgen. En dat is een slecht teken want als je lippen drogen, zal dit ook in je maag gebeuren. Ik ben altijd bezig met wat voeding met je lichaam doet. Dit blijft mij voortdurend fascineren, het is een onderwerp waar ik nooit over uitgepraat zal zijn!
Wat zijn je hobby’s?
Dieren in de ruimste zin van het woord is mijn hobby. Thuis hebben we kippen, kalkoenen, paarden, katten en honden. Ik ben graag met ze bezig op de boerderij. Maar ik ben ook kerkorganist. Elke zondagochtend speel ik het orgel, dat vind ik hartstikke leuk! In verschillende kerken maak ik muziek; soms in Broeksterwoude, Veenwouden, Hantum of kerken rondom deze dorpen. Als kerkorganist ontmoet je veel mensen. Zo ontmoette ik aantal mannen met wie ik van plan ben om een zangavond te beginnen, in Kollum. Laagdrempelig en waarbij veel blijdschap van pas moet komen.
Wat maakt je gelukkig?
Geloof en de kleine dingen in het leven. Ik voel me gelukkig wanneer ik door een klein gebaar, een ander die het op dat moment niet makkelijk heeft, kan opvrolijken. En of nieuwe inzichten kan geven. Achter ieder mens zit een gezin, vriend, familie, kennissen. Als één lijdt, lijden ze allemaal. Maar als de een zich beter voelt voelen de anderen zich ook beter. Kuddegedrag! Dat is mooi om te zien, men heeft iets nodig om voor te leven. En dat hoeft soms maar iets kleins te zijn, wees daarom lief voor een ander!
Keuzevragen:
Nieuws uit de krant of online? Online, daar lees ik graag artikelen die verdiepend zijn binnen mijn interessegebied.
In de auto of op de fiets? In de auto, dit heeft ook met mijn lichamelijke gesteldheid uit te staan.
Online shoppen of de stad in? De stad in, voor een persoonlijke ervaring.
Om af te sluiten:
Heb je suggesties voor mensen die je in het Dokkumer vragenuurtje wilt zien?
Ik zou graag Silvester Adema van Adema Architecten willen uitnodigen om deel te nemen aan het Dokkumer vragenuurtje. Dit is iemand die vast een visie heeft over Dokkum, daar ben ik benieuwd naar!
