Dit jaar blikt In-Dokkum tussen de Kerstdagen en de jaarwisseling vanuit verschillende invalshoeken terug op 2021. Hoe was afgelopen jaar? Welke invloed had Corona? Wat waren de lichtpuntjes? Hoe zag Kerst eruit? En we blikken vooruit naar 2022. In deze editie kijken we terug met Jesse Oenema, horecamanager bij Land- en Zeezicht en Bistro De Koffiebranderij.
Dit jaar blikt In-Dokkum tussen de Kerstdagen en de jaarwisseling vanuit verschillende invalshoeken terug op 2021. Hoe was afgelopen jaar? Welke invloed had Corona? Wat waren de lichtpuntjes? Hoe zag Kerst eruit? En we blikken vooruit naar 2022. In deze editie kijken we terug met Jesse Oenema, horecamanager bij Land- en Zeezicht en Bistro De Koffiebranderij. Hoe was het jaar 2021 voor jullie? Het was een jaar vol ups and downs. Er waren zeker wel wat hoogtepunten gelukkig, maar ook wel hele diepe dalen. Met name de onzekerheid waar je continu in zit, dat je niet weet waar je aan toe bent, niet weet wat je je mensen moet vertellen, wanneer ze aan het werk kunnen en hoe ze dat moeten doen. Ook het onbegrip en sommige reacties van klanten, met name op de QR-code als toegangsbewijs, vond ik soms vrij heftig. Uiteindelijk probeer je zo goed mogelijk de regels op te volgen ten slotte, en dat vraag ik ook van mijn eigen personeel. Maar om het samen te vatten: het was fijn dat we uiteindelijk weer wat meer mochten gedurende het jaar, maar die glans gaat er wel wat van af door de mensen die het er niet mee eens zijn. Wat voor invloed had Corona op jullie jaar en wat voor gevolgen had dat voor de bistro? Financieel heeft het natuurlijk een hele impact. En natuurlijk krijg je een vergoeding, maar ten eerste moet je daar lang op wachten en tweede moet je ook nog een gedeelte zelf betalen en wat ze er niet bij rekenen is het loon van de ondernemer. Elke horecaondernemer krijgt steun voor zijn personeel en zijn vaste lasten, maar ze schieten er zelf het meeste bij in. Maar ook qua motivatie, dit alles motiveert niet. Gelukkig, en daar ben ik heel blij om, hebben we wel (bijna) iedereen binnen ons team kunnen behouden, op een iemand na met een tijdelijk contract. Op een gegeven moment moet je keuzes maken, ook al baal je daar enorm van. En ondanks dat er een buffer is, kan het niet eeuwig zo doorgaan. Op een gegeven moment is het dweilen met de kraan open en het moet ergens ophouden. Maar tot nu toe houden we het gelukkig nog vol. Kunnen jullie nog wat positief blijven? We moeten door, want je hebt geen keus. Maar je krijgt wel iedere keer weer een stomp. Vooral bij deze nieuwe lockdown heb ik sterk het gevoel van: pfff, daar gaan we weer. Waar moeten we de energie vandaan halen om weer te zeggen: we rapen onszelf op en we gaan er weer voor. Je voelt je wat verdoofd en denkt na over hoe het volgend jaar zal zijn. Maar toch proberen we uiteraard om positief te blijven en er het beste van te maken, ondanks de klap van wéér dichtgaan. Ik hoop voor iedereen en met name alle collega-ondernemers, dat we snel weer open mogen. Waren er ook mooie momenten/lichtpuntjes in 2021? Die waren er gelukkig ook zeker. In het toeristenseizoen zaten we echt elk weekend vol, iedereen super tevreden. Zo hadden we gewoon een keer vier dagen achter elkaar dezelfde gasten in ons restaurant, die een weekje Dokkum deden. Dat was echt hartstikke mooi en we hebben ook echt een goeie zomer gedraaid. Daarom doet het extra zeer als je dan weer opnieuw de deuren moet sluiten. We voelen ons wel heel gesteund door onze buren hier op de Legeweg en de vele vaste gasten, die af en toe even op de ramen kloppen of naar binnen wandelen voor een klein praatje. Op die manier hou je het contact gelukkig wel een beetje, want dat mis je in deze tijd extra erg. Maar je vindt wel een hele andere manier van ondernemen uit en het is de kunst om daar de creativiteit en energie in te blijven vinden. Je roeit uiteindelijk met de riemen die je hebt en de steun van buitenaf, dat geeft wel een heel fijn gevoel. Hoe waren de Kerstdagen voor jullie? Met Kerst hebben we eten bij de mensen thuis bezorgd. Wij hebben het bereid en de mensen konden het zo, warm op tafel zetten. Daar hebben we het gelukkig aardig druk mee gehad. Ook al is het misschien een druppel op een gloeiende plaat, je ziet de mensen wel weer even en je bent weer lekker bezig met zijn allen. Je laat wel weer even zien van: jongens, we zijn er nog en verlies ons alsjeblieft niet uit het oog tot we weer open zijn. Zijn er extra dingen die jullie kunnen doen in deze rare en moeilijke tijd? Catering is een nieuw iets waar we sinds kort mee zijn begonnen. Dat is iets wat we vroeger ook al hadden opgezet, nog vanuit cateringbedrijf De Harlekijn, dus dat is wel een feest der herkenning. Dat is hartstikke leuk, maar verder hebben we niet heel veel spannende, nieuwe dingen uitgehaald. Bij Land- en Zeezicht hebben we toen wel besloten om aan afhaal te gaan doen. Bij De Koffiebranderij doen we dat niet, er zijn al veel spelers hier in Dokkum die het doen en de meeste mensen hebben hun vaste adresjes wel. Bovendien voelt het voor ons wat onnatuurlijk: je bent gewend dat de gasten hier komen, hier geven we ze wat we met liefde hebben bereid en bij de mensen thuis krijgen we dat niet mee. Dat mis je nu wel. Maar verder hebben we deze tijd bijvoorbeeld ook benut om bij Land- en Zeezicht de hele zaak een metamorfose te geven met het hele team. Dus in plaats van biertjes tappen en met dienbladen rond te lopen, had iedereen nu een kwast of een stuk schuurpapier in de hand. Voor de teamspirit was dat wel goed, in deze moeilijke tijden. Hoe blikken jullie vooruit naar het nieuwe jaar? Met een goed gevoel. Ik hoop persoonlijk dat die booster prik een hoop doet en dat dat zijn werk doet. Dan zie ik het allemaal wel positief in. Nog. Maar er is ook wel een beetje angst, voor een nieuwe variant, of noem het maar op. Dus de onzekerheid sluimert ook wel op de achtergrond. Maar ik ben gelukkig redelijk positief. Alle tentjes hier in Dokkum moeten uiteindelijk gewoon weer vol zitten en iedereen moet weer kunnen genieten van onze mooie stad en al het lekkere eten en drinken.
