Maandagochtend deden leerlingen van groep zes en zeven van Basisschool CBS De Regenboog mee aan het project ‘Meet & Greet met de Fryske Parasporthelden’ van Sport Fryslân. Paralympisch zitvolleybalster Hong Zhao was in de klas om te vertellen hoe het is om te sporten met een handicap. Ook mochten de kinderen zelf gaan ervaren wat zitvolleybal is.
Maandagochtend deden leerlingen van groep zes en zeven van Basisschool CBS De Regenboog mee aan het project ‘Meet & Greet met de Fryske Parasporthelden’ van Sport Fryslân. Paralympisch zitvolleybalster Hong Zhao was in de klas om te vertellen hoe het is om te sporten met een handicap. Ook mochten de kinderen zelf gaan ervaren wat zitvolleybal is. Veel vragen De ochtend begint in de kring en de kinderen luisteren aandachtig. Hong vertelt over de spelregels van zitvolleybal en dat je altijd met je kont op de grond moet blijven. Door een knieblessure kan Hong geen volleybal meer spelen, ook al kan ze wel staan. De kinderen zijn erg nieuwsgierig waarom ze dan toch zitvolleybal speelt. Veel vragen dus. China Hong is geboren in China. Als kind was ze langer dan de meeste kinderen en daarom kreeg ze het advies om te gaan sporten. Op 8-jarige leeftijd begon ze met volleybal. Al snel kwam ze in het staatsteam van China terecht. Ver van huis, trainde ze zes dagen per week en ging naar school. Later werd ze geselecteerd voor het Chinese team waarmee ze wereldkampioen werd. De Olympische Spelen in Seoul in 1988 leverde echter ‘maar’ een bronzen medaille op. Dat was voor haar het moment om zich te oriënteren op een carrière in het buitenland. Blessure Ze kwam terecht in ‘volleybalstad’ Sneek. Hier werd ze met haar team twee keer landskampioen. Tijdens een latere wedstrijd raakte haar knie zwaar geblesseerd. Verschillende operaties mochten niet baten; ze moest zelfs weer opnieuw leren lopen. Dit lukte, maar haar knie kon niet meer zwaar belast worden. Iemand stelde voor dat ze zitvolleybal zou gaan proberen. Hoewel ze zich niet gehandicapt voelde, deed ze het toch. Olympische spelen Dit was doorzetten en doorbijten. Want zitvolleybal betekent: niet springen, niet hard kunnen slaan en je energie anders inzetten dan bij het gangbare volleybal. Toch ging ze door. In 2016 was ze met het Nederlandse team op de spelen in Rio, waar ze zesde werd. Over twee jaar zijn de spelen in Tokyo; hiervoor wil ze zich heel graag kwalificeren met haar team. Ook al trainen ze maar twee dagen in de week, aan het doorzettingsvermogen zal het niet liggen. Jongens tegen de meiden De kinderen moeten hun energie weer even kwijt. Tijd om te ervaren hoe zitvolleybal voelt. In het speellokaal gaat iedereen op de grond zitten en Hong legt uit hoe je de bal moet volgen. Met je kont op de grond dus en je handen ook. Dat is nog best pittig. Als de bank in het midden komt te staan is het tijd voor een potje jongens tegen de meiden. Met een grote zachte bal, om het iets makkelijker te maken.
