Het Linkerboek, geschreven door Alie Linker op zeven-en-tachtigjarige leeftijd, is in oktober 2020 uitgegeven. In dit boek schrijft ze zoals ze zelf zegt, 'over de strubbelingen van haar vader die zeven kinderen had en de eerste en tweede wereldoorlog heeft meegemaakt.'
Het Linkerboek, geschreven door Alie Linker op zeven-en-tachtigjarige leeftijd, is in oktober 2020 uitgegeven. In dit boek schrijft ze zoals ze zelf zegt, 'over de strubbelingen van haar vader die zeven kinderen had en de eerste en tweede wereldoorlog heeft meegemaakt.' Achtergrondinformatie Alie Linker is 87 jaar en komt uit Assen. Inmiddels voelt ze haar een echte Dokkumer, want ze woont hier al 40 jaar. Ze heeft veel van haar vader meegekregen en wilde dit vertalen door het in een boek te schrijven, dat oktober dit jaar is uitgegeven door uitgeverij Paris Books. Alie heeft drie kinderen in haar eentje opgevoed en daarnaast verschillende functies vervuld; Volmacht in het zeewerend waterschap 'Tusken Waed en le', bestuurslid van de openbare bibliotheek, voorzitter van 'Stichting Stadsfeesten Dokkum', voorzitter van het 'Dokkumer Stadsfonds', Ambassadeur van 'VAKwerk', voorzitter 'Wijkraad Binnenstad' en initiatiefnemer van 'Broodje KK'. Alie heeft ook een koninklijke onderscheiding gekregen voor de innovaties die ze bedacht en uitvoerde. Deze ontving ze in 2016 en heeft ze in kleine kring opgedragen aan haar vader. Het interview Waarom heeft u het Linkerboek geschreven? Mijn vader streefde naar drie belangrijke doelen in zijn leven: Het grote geheim oplossen, zelfstandigheid hebben, dus niet afhankelijk zijn van een baas of organisatie en een goede vader zijn. In al deze dingen is hij geslaagd. Hij heeft veel meegemaakt in zijn leven en ik vond dat dit op papier moest worden gezet, zodat andere mensen dit ook kunnen lezen. Wat wilt u met dit boek bereiken? Het Linkerboek heb ik als eer voor mijn vader geschreven. Ik hoop dat mensen die het boek lezen er zelf ook moed, durf en doorzettingsvermogen uit kunnen halen, zoals mijn vader dat vroeger had. Ik denk dat hij een goed voorbeeld voor veel vaders kan zijn. Heeft u ervaring in het schrijven van een boek? Ik heb veel aan zakelijk schrijven gedaan, maar dit boek was wel even iets anders. Ik heb ook een leerlingenboekje geschreven over het werk van de provincie en ik werkte mee als redacteur aan boeken voor verkeerseducatie voor basis-en voortgezet onderwijs. Hoe heeft u het ervaren om dit boek te schrijven? Heel erg leuk, er kwamen ook veel herinneringen weer naar boven. Het was nieuw voor mij om zo'n soort boek te schrijven dus ik heb een aantal workshops autobiografisch schrijven gevolgd en daar heb ik veel van geleerd. Ik heb in totaal drie jaar gedaan over het schrijven van dit boek, een jaar met veel onderzoek en nadenken en twee jaar met het echte schrijven ervan. Mijn vader had zelf zijn leven al beschreven, dus dat heb ik natuurlijk gebruikt. Zijn emoties in bepaalde stukjes kon ik gewoon niet gaan veranderen, dat is juist mooi, dus dat heb ik in schuingedrukte letters in het boek gezet. Wat is uw schrijfwijze in dit boek geweest? Het schrijversperspectief is geschreven vanuit een klein meisje. Dit heb ik gedaan, omdat ik de meeste herinneringen aan mijn vader uit de tijd dat ik kind was heb gehaald. Ik wou mijn boek niet chronologisch gaan schrijven, steeds van eerder naar later in de tijd gaan, leek me heel saai. Maar ik dacht bij mezelf; hoe doe ik dan zoiets? Het verhaal moet wel te begrijpen zijn zonder dat het chronologisch is geschreven. Toen bedacht ik me dat de zus van mijn moeder voor de familie kwam zorgen, omdat mijn moeder zeven weken in het ziekenhuis lag. Mijn vader en zijn schoonzus hebben toen vast veel gesproken over hun leven vroeger. Dit heb ik vervolgens gebruikt in mijn boek, zodat ik soms terug in de tijd kon springen. Wat zijn de reacties op uw boek geweest? Allemaal erg positief. Ik heb veel goede recensies over het boek ontvangen, waar ik erg blij mee ben. Mensen begrepen dat deze herinneringen op papier moesten worden gezet om ook beschikbaar voor anderen te maken. U benoemde al eerder dat uw vader 'het grote geheim' wilde oplossen. Wat wordt hier met het grote geheim bedoeld? Dat ga ik niet vertellen, want daar moeten de mensen zelf het boek voor gaan lezen. In het boek wordt het verhaal langzaam opgebouwd tot de oplossing van dit grote geheim en vanuit daar zakt het verhaal weer af tot een einde. Heeft u de tekst en de kaft van het boek zelf geschreven en ontworpen? Ja, de tekst heb ik helemaal zelf geschreven. Deze is natuurlijk nog wel nagelezen toen het klaar was voor de officiële uitgave. De foto op de kaft komt uit het huis waar we vroeger woonden. Daar hing het altijd aan de muur en keek ik dus iedere dag tegenaan. Deze foto in omlijsting hangt nu bij Van der Velde Boeken in Dokkum. Het verdere ontwerp van het boek heb ik ook zelf gedaan. De uitgever wilde nog wat strepen toevoegen met verschillende kleuren, maar dat wou ik niet. Ik vond dat dat niks toevoegde, zo was het goed genoeg. Wat doet u graag in het dagelijks leven? Ik mag graag tuinieren en daarnaast vind ik het heerlijk om te lezen. Heeft u nog plannen om een volgend boek te schrijven? Ik heb veel reacties gehad van mensen die zeiden dat ik nog een boek moest schrijven. Er was zelfs iemand die vroeg; 'wanneer ga je het rechterboek schrijven?' Het lijkt me heel leuk om nog een boek te schrijven, ook door alle positieve reacties die ik heb ontvangen, dus wie weet... 17 december van 15.00 tot 18.00 uur kan men langskomen bij De Groen aan de van Kleffenstraat in Dokkum, daar zal Alie Linker boeken signeren en er iets over vertellen. Het Linkerboek kan worden gekocht en afgehaald bij Alie Linker thuis op de Legeweg 1A en ze wil dan gerust gezellig kletsen met een bakje koffie moest hieraan worden toegevoegd. Ook is het boek online te bestellen.
