In het Dokkumer vragenuurtje ‘ondervragen’ we regelmatig een bekende of minder bekende Dokkumer het hemd van het lijf. In deze editie: Ted Blom.
In het Dokkumer vragenuurtje ‘ondervragen’ we regelmatig een bekende of minder bekende Dokkumer het hemd van het lijf. In deze editie: Ted Blom. Wie ben je en wat doe je? Ik ben Ted Blom getrouwd met Miranda Posthuma en vader van twee dochters van 21 jaar. Sinds 1996 ben ik eigenaar van B en T Autobedrijf en B en T Scootmobielen. Wat heb je met Dokkum? Best wel veel. Rond mijn 13e ben ik hier komen wonen vanuit Oosternijkerk. Ik ben nu 48 jaar en zou niet meer ergens anders naar toe willen. Dokkum is in alle opzichten een prachtige stad. Het mooiste plekje van Dokkum is? Ik hang bijna 24/7 bij mijn bedrijf rond, tussen de loodsen op Betterwird. Hier geniet ik wel van het feit dat je én zo dicht bij de binnenstad woont en toch ook weer aan de rand van Dokkum. Vroeger was Betterwird voor een groot deel braakliggend terrein en ondernemers die hier destijds een stukje grond kochten mochten er toen ook nog een woning bijbouwen. Vanaf dat moment heeft Betterwird altijd geleefd. We hebben zelfs een buurtvereniging die op hoogtijdagen wel dik tachtig leden heeft geteld Dat is door de jaren heen wel iets minder geworden, maar onze vereniging bestaat nog steeds! Het doet me hier op Betterwird wel wat denken aan Bollingawier, waar ik onder andere ook een poosje gewoond heb. De hele familie komt uit die streek, woonde daar en verbouwden daar landbouw. Die vrijheid is fantastisch, doen en laten wat je wil! Dat voel ik hier op het industrieterrein ook wel. Betterwird begint door alle nieuwe bedrijven en aanpassingen steeds meer te leven. Allemaal positieve ontwikkelingen! Welk plekje in Dokkum moet direct worden aangepakt om de stad mooier te maken? Ik val bij deze vraag in herhaling wanneer ik hier ook het Prinsterrein noem. Maar eigenlijk vind ik ook dat dat stukje met de grond gelijk gemaakt had moeten worden. Het is daar een spookstad, zonde. Als ik wat anders moet bedenken zou dat het uiterlijk van het Panwurk zijn, dat vind ik echt lelijk. Bijna geen enkele Dokkumer parkeert daar ook. Ja, met de Admiraliteitsdagen of andere drukte. Maak de volgende zinnen af: Parkeren in Dokkum is… niet zoveel last van. Het parkeerbeleid is al zo vaak veranderd, het blijft een lastig verhaal. Je kan niet zomaar iets aan de infrastructuur van een stad aanpassen. Behalve een compleet nieuwe stad bouwen. Zoals in Amerika. Dus moeten we roeien met riemen die je hebt. Het is zoals het is. Tuurlijk is het niet altijd leuk en handig, maar ik weet zo ook niet hoe het anders moet. Vrij parkeren is, denk ik, in ieder geval niet de oplossing. Dus eerst maar mooi zo laten. Dokkum is over tien jaar… nog veel meer verbeterd met een positieve toekomst. Dokkum is al mooi van zich zelf en dat blijft onveranderd het zal alleen maar de positieve kant op gaan! Kijk naar de Admiraliteitsdagen en alle bootjes met toeristen die hier heen komen. De gemeente moet wel ruimte blijven geven voor de horeca etc, maar dat gaat de laatste tijd best goed. Dokkum moet interessant blijven voor toeristen, het gaat om het totaalplaatje. Bijvoorbeeld aan de Diepswal: de Posthoorn is met mooi weer al jaren dé place-to-go. Met Artisante en de Halve Maan erbij, wordt de Diepswal een soort van horecastraat. Een plek die hier uitermate geschikt voor is. Dat zijn mooie ontwikkelingen. De nieuwe markt is... mij absoluut niet tegen gevallen. Het is mooi geworden. In het voortraject waarin bekend werd dat de Markt voor de zoveelste over de kop zou gaan en dat het bakken met geld zou kosten, was ik niet zo enthousiast. Maar het ziet er netjes uit! En dan de persoonlijke vragen, speciaal voor jou: Hoe is je eigen bedrijf ontstaan? Wilde je altijd al eigen baas zijn? Na de basisschool schopte de meester me naar de Havo, maar dat was een fiasco. De LTS was meer mijn roeping, ik startte met de opleiding motorvoertuigen. Als je daarna verder wilde in de autobranche waren er maar paar mogelijkheden. Bijvoorbeeld naar Apeldoorn of Groningen, daar kon je wel vijf dagen per week naar school in plaats van de combinatie van leren/werken. Omdat ik dat te ver weg vond, kwam ik terecht op de MTS in Leeuwarden (houtopleiding). Later nog in Drachten en daarnaast werkte ik. Later kwam ik in gesprek met iemand van defensie en na een sollicitatieprocedure ben ik daar aangenomen. Bij defensie kon ik doorleren voor de monteursopleiding en haalde ik nog heel wat andere diploma’s zoals onder andere mijn vrachtwagenrijbewijs. Na defensie was ik drie jaar vrachtwagenchauffeur, ondertussen begon ik met twee andere vrienden een autobedrijfje. We waren altijd al aan het sleutelen en klussen aan auto’s. Een van de vrienden had wel een geschikt pand met een benedenverdieping wat we konden huren. Het beginproces was pittig: naast het werk op de vrachtwagen, in je vrije tijd een bedrijfje oprichten. Het zette ook niet gelijk zoden aan de dijk, waarop we besloten dat ik alleen verder zou gaan. Ik had de meeste affiniteit met de branche. Destijds was ik er vooral ‘s winters mee bezig vanwege het seizoensgebonden werk op de vrachtauto. Toen er steeds meer werk bij kwam, kon ik mijn baan opzeggen. In het begin was dat best zwaar, vooral financieel. Het is echt moeizaam om een bedrijf op poten te zetten. Pas na vijf tot tien jaar worstelen kan ik zeggen dat het begon te lopen. En nu ben je zelfs de baas ;-) ? Klopt, ik heb een paar hele fijne en handige jongens om mij heen. Een van de jongens is een Wajong-jongere. Hij loopt hier al heel wat jaren rond en is inmiddels mijn steun en toeverlaat geworden. Hij wist in het begin niet veel van deze branche af, maar hij kan nu van alles! Dat heeft wel tijd en energie gekost, maar daar plukken we nu de vruchten van. Hij heeft een mooi plekje hier. Dan is er nog een jongen die hier de monteurswerkzaamheden doet. En zelf sleutel ik natuurlijk ook nog, we zijn een echt team. Ik ben eerste monteur en haalde in 2001 de Apk-papieren, dat zorgt ook voor een continuïteit van werkzaamheden. Dagelijks voeren we hier Apk-keuringen uit plus het werk wat daar uit voortkomt. Ook voer ik veel zoekopdrachten voor klanten uit. Ik denk graag mee met mijn klanten. In wat voor soort situatie zitten ze? Dan past die en die auto daar goed bij. Er zijn klanten die hier al meer dan twintig jaar komen, zelfs al zijn ze naar Leeuwarden verhuisd. Waar komt de liefde voor auto’s vandaan? Ja, dat vraag ik me nog steeds af! Ik ben er totaal niet mee opgegroeid en heb tot op de dag van vandaag geen idee waar dit vandaan komt. Niemand in mijn hele (grote!) familie had iets met techniek. Iedereen deed juist iets met landbouw, daar liggen de roots. Ik sleutelde juist altijd met vrienden aan brommertjes, maar dat kwam niet vanuit de familie. Zolang ik mij kan herinneren lag ik om mijn rug in het hok te sleutelen! Scootmobiel Dokkum is ook een onderdeel van je bedrijf, hoezo ook scootmobielen? Dit kwam circa tien jaar geleden op mijn pad via een vertegenwoordiger. Zij wilden de verkoop van scootmobielen koppelen aan autobedrijven, gezien de technische aard van een scootmobiel. Ik heb dat even op me in laten werken en uiteindelijk dacht ik: dit is misschien toch wel wat. Zeker met de vergrijzing van vandaag de dag, zo ben ik er mee begonnen. In het begin liep dat voor geen meter. Toch bleef ik er veel tijd, energie en geld in stoppen. Het is gewoon heel anders dan de autobranche: je moet naar de mensen toe in plaats van dat ze naar jou toekomen. Het was ook een groeiproces wat intern moest plaatsvinden. Inmiddels is dat wel gelukt: het personeel vindt de scootmobiel ook leuk en dat werkt toch het allerbeste. We kregen er steeds meer grip op en vanaf dag één ben ik goed te vinden via google. Inmiddels zitten we alweer tien jaar in deze branche, dus hebben we ook een stukje knowhow opgebouwd. Heeft de coronacrisis ook invloed op je bedrijf? Qua garagewerkzaamheden hebben we nog niks te klagen, het scharrelt eigenlijk nog mooi door. Mensen kunnen de auto nu wel even missen. Het kan natuurlijk zo veranderen, je moet de situatie per dag bekijken. Voor wat betreft de scootmobielen is het nu wel heel rustig. Een groot deel van onze doelgroep, de oudere mensen, durven nu de deur niet uit. Normaliter hebben we met dit mooie weer al veel drukte, het mooie weer is belangrijk voor onze handel. Toen we tien jaar geleden begonnen was er trouwens nog wel wat schaamte rondom de scootmobiel, dat zijn we nu wel voorbij. Mensen durven nu op een scootmobiel naar buiten en zien dat het een uitkomst is, een echte verrijking. Wij helpen ze daar graag bij! Bij je bedrijfspand staat een mega grote camper, ga je daar zelf mee op vakantie? Ja zeker, we begonnen trouwens met een gewone caravan. Een vriend had een eigen camper gebouwd, dat wilde ik ook wel: een oude vrachtwagen ombouwen naar een camper. Ik zag ook wel in dat dat een dure hobby zou worden, naast dat je er járen mee bezig bent. Toen ik deze Amerikaanse Airstream van 10,5 meter tegenkwam op Marktplaats vond ik ‘m eerst heel lelijk. Uiteindelijk heb ik ‘m toch bekeken en gekocht, ik ben de tweede eigenaar en het was dus geen klusproject. Hij wordt met de dag unieker, dat opzichtige ding. Ik blijf er continue aan klussen en opknappen, net als aan mijn oude vrachtwagentje. Op je website schrijf je ook over driftsport, wat is daar zo leuk aan? Dat is een hobby van een aantal jaar geleden, dat doen we nu nauwelijks meer. Maar driften is wel heel mooi werk. Je laat een auto met achterwielaandrijving als het ware glijden, als een strijkijzer. De kunst is dan om dat te beheersen. Vroeger deden we ook veel aan autocross. Gingen we hele zaterdagen klussen aan die dingen en daarna met z’n allen naar de autocross. Het is zo leuk om aan die dingen te bouwen en sleutelen. Ik hou gewoon van oud en retro, daar heb ik meer mee dan met die luxe auto’s van tegenwoordig Keuzevragen: Nieuws uit de krant of online? Online. In de auto of op de fiets? Beide. Online shoppen of de stad in? Beide. Ik koop zeer regelmatig bij lokale ondernemers, maar eerlijk is eerlijk als ondernemer bestel ik ook wel online. Maar ik denk er wel bewust over na. Om af te sluiten: Heb je suggesties voor mensen die je in het Dokkumer vragenuurtje wilt zien? Pieter Leistra