Graag neem ik het stokje over van burgemeester Marga Waanders om iets te vertellen over mijn verbondenheid met de stad Dokkum. Het is maart 1949. Er waait een stevige wind, het sneeuwt en het vriest dat het kraakt. Rond 23.00 uur dient op de Gedempte Hantumervaart in Dokkum mijn geboorte zich aan. Mijn heit springt op de fiets om de dokter te halen. Hij gaat een paar keer flink onderuit op de bevroren klinkers. Wanneer de dokter op de drempel staat, ben ik er ook. Deze feiten werden keer op keer op mijn verjaardag verteld. Als kleine uk van 2 jaar verhuis ik met heit en mam en mijn twee oudere broertjes naar Noord-Holland. Daar vestigen we ons als “Friezen om útens”. Met elk jaar een door heit geregisseerd Fries toneelstuk op de Noord-Hollandse planken. En natuurlijk uit volle borst het Friese Volkslied. Regelmatig logeren we in Dokkum bij familie en natuurlijk bij beppe in dat kleine huisje aan de Gasthuisstraat waar we als kleinkinderen in de bedstee mogen spelen. Tijdens één van die logeerpartijen maak ik als zevenjarige de eerste stadsfeesten van Dokkum mee. Prachtig versierde en verlichte schepen in de grachten van Dokkum. Dat maakte een onuitwisbare indruk op me. Later wanneer mijn ouders na de pensionering van heit weer in Fryslân gaan wonen, is elk bezoek aan hen ook een feestelijk weerzien met Dokkum. Na zowat overal gewoond te hebben, keer ik in 2005 terug naar mijn geboortestad Dokkum. Ik voel me er meer dan thuis. Er is in de loop der tijd nogal wat veranderd maar de steegjes, de Bonte Brug, het stadhuis en de bolwerken hebben hun schoonheid en eigenheid gelukkig behouden. Ze stralen onverminderd. Vooral het stadhuis dat op een suikertaart lijkt wanneer het ‘s avonds zo sprookjesachtig verlicht aan de voet van de Zijl staat. Het liefst dwaal ik in mijn eentje door de stad, over de bolwerken en vooral door de vele steegjes. Ik kan intens genieten van de prachtige gevels. Geen één in hetzelfde. En ik kan uren onder de oude moerbeiboom zitten naast de Grote Kerk op de Markt. Of eindeloos staan te dromen op de Bonte Brug. Met veel herinneringen uit vroeger tijd. En bij ondergaande zon geleund over de Kettingbrug val ik in alle stilte samen met het poëtische stadsgezicht. Ik hou van Dokkum, dat is altijd zo geweest en dat zal altijd zo blijven. En als men mij vraagt wat Dokkum nou zo uniek maakt, is het zelfs voor een dichter moeilijk om dat in woorden uit te drukken. Dokkum ligt bezaaid met stiltes waar niemand over praat. Ze dwarrelen door de steegjes en wandelen op het water. Dokkum kent zoveel geheimen; ze hangen aan de gevels en waaien op het ritme van de wind over elke brug, door elke straat. Het is goed toeven in de oude binnenstad met zijn uitermate behulpzame en vriendelijke winkel- en horeca personeel. Hoe stil het in de winter is, des te drukker is het in de zomer. Dan gonst het van toeristen. Ik prijs me gelukkig dat ik deel uit maak van de groep vrijwilligers die gedurende het zomerseizoen elke middag als gastvrouw/heer de vele bezoekers mag verwelkomen in de Bonifatiuskerk. Ik hoop nog vele jaren te genieten van de allerliefste stad die ik ken. Ik geef graag het stokje door aan Anders M. Rozendal, de meest productieve Friestalige schrijver. Elk jaar komt er bij uitgeverij KFFB een nieuwe roman van hem uit. Hij is een meesterverteller met een onuitputtelijke fantasie gebaseerd op historische feiten. Zijn nieuwste roman It Sunhouse-mystearje is in juni en juli uitgekozen tot boek van de maand. Akke Brouwer is dichter, performer en regisseur.Van 2006-2008 was zij de eerste DongeraDichter (stadsdichter van Dokkum en omstreken). Ze woont sinds 2009 in Hantum (één van de 14 dorpskernen van Dongeradeel). Daar werd in mei 2013 haar eigen bedrijf =It Hûs fan de Dichter= geopend door de wethouder van cultuur Pytsje de Graaf. It Hûs fan de Dichter is het kleinste culturele podium van Dongeradeel waar elke 2e zondag van de maand een concert, poëzievoordracht of theatervoorstelling gegeven wordt. Daarnaast werkt Akke momenteel aan een nieuwe performance samen met gitarist Willem Vis en werkt zij als regisseur in opdracht van de gemeente Groningen aan een theaterproject in de wijk Beijum.
