I N D O K K U M

k o m t e r a a n

ADMIRALITEITSDAGEN: IK MUT EVEN MYN SOP KWYT

ADMIRALITEITSDAGEN: IK MUT EVEN MYN SOP KWYT

Ut plaatseleke sufferdsje het mij fraagd om us even as un soart fan reporter naar de Admiraliteitsdagen te gaan, want – seiden se – dou siest altyd andere dingen as wij. Dus su bin ik der un paar dagen heen weest. Nou had ik gyn VIP-kaartsje, dus ik must mij un bitsje op de Syl en de Suupmarkt fermake. Op de frijdagmiddag war der nyt su feul te beleven, dus toen ik un man fan oanze regionale radio RTV sag, he ’k dy mar us even fraagd of der ergens wat bysonders war. Hij seit: ‘Loop mar even met, ik gaan naar un skútsje foar un interview; kist even met lustere.’ Su kwam ik op ut Dokkumer skútsje de Noarderling terecht. De family Steenstra war der ut hele weekend anwezig en hadden de koffy op un petroalesteltsje staan te pruttelen. Ik ging 100 jaar in de tyd werom. Mutte jim folgend jaar seker even binnen kike. Avends hè ’k wear op de Suupmarkt weest. Racoon war un saaie bedoening, mar de Gekke Pappes maakten der dêrna un geweldige show fan. Terwyl ik un bierke haal, siën ik un groate groep mannen ut steegje naast ut stadhús ingaan en eefkes later twee befeiligers der achteran. Dy mannen wadden te beroerd even naar de pisbakken in de Koaningstraat te lopen. Fut weze dêr, war de boatskap en de befeiligers hè de rest fan de dagen netsjes foar de stege staan; der kwam gyn pisser mear in. De folgende avend hè ’k wat mear op de Syl en begin Vleesmarkt staan en dêr gebeurde ut selfde. Un bewoanster sil met har kienders de steeg naast hur hús in, staat der un frouw har teugen te houden, want hur man ston der te pissen. Kynders overstuur, moeke krijt nog un groate bek fan dy smearege mieger òk. Dêr wurde je nyt froalek fan. Ik hè har ut ferhaal fan myn moeke mar even ferteld. Wij hadden froeger òk su ’n steegje naast oans hús en dêr kwamen òk steeds un paar fan dy mantsjes stikem even te pissen. Toen se dat in de gaten had, ston der un groate emmer sop om de hoek fan ut hús en su gauw der ien ston, smeet se dy de hoeke om met de woarden: ‘O, ik must even myn sop kwyt!’ Na dry kear het der noait wear su ’n mantsje weest. Dit ferhaaltsje begon su moai, mar ut is wear us op pys útdraaid, dus dêr si’k dan òk mar met eindege. Toen ik naar de kerkdienst ging op sundagmorgen wadden der òk wat kynders dy ’t noadech musten, dus naar de toiletten foar de VIP’s op de Vleesmarkt fan de foarege avend. Nou dy saten moai op slot: dêr wú de organisaasje gyn geseik mear hè. Nutterd

Redactie
Redactie