2016zomergasten5
Wat vinden toeristen van Dokkum en waarom hebben ze juist deze stad uitgekozen om hun vakantie door te brengen? De redactie van In-dokkum.nl zoekt ze deze zomer op langs de waterkant, op de camping of in de winkelstraten van Dokkum. In deze vijfde aflevering vertelt Pieter Halbesma (78) uit Winschoten waarom hij en zijn vrouw Gerda (75) al dertien jaar voor camping Harddraversdijk in Dokkum kiezen.

,,Onze familie woonde in deze omgeving, daar wilden we graag bij in de buurt op een camping staan. Zo zijn we hier terechtgekomen. Ik ben geboren en getogen in Damwâld, mijn vrouw komt uit Hantumhuizen. We vinden hier de rust van vroeger. En Dokkum is een mooie stad met prachtige oude huizen. We hebben een boot gehad waarmee we regelmatig gingen varen. Nu maken we vooral fietstochten, met de elektrische fiets door de Friese Wouden en de klei.

Als ik in Dokkum ben breng ik altijd een bezoek aan de prachtige bibliotheek die ze hier hebben. Ik lees graag, vooral geschiedenisboeken. Op dit moment lees ik De Onverzadigbare Vrouw, een boek over de verhouding tussen mannen en vrouwen. Gerda houdt van handwerken. Zij maakt al jaren dekens, sjaals en kindersloffen voor mensen in Roemenië. Als ze weer een zak vol spullen heeft brengen we die naar de stichting in Damwâld die hulpgoederen naar Roemenië brengt.

Deze camping bevalt ons goed. Het is hier net een park. Het gras wordt op tijd gemaaid en alles is netjes en schoon. Onze caravan staat hier een heel seizoen en als het een beetje kan zijn we hier tijdens de Admiraliteitsdagen ook. Onze kinderen wonen in Groningen en komen wel eens een dag op bezoek. We maken hier graag stadswandelingen. Dan lopen we rondom de bolwerken, gaan even naar de markt of we bekijken de bootjes.  Op de Zijl hebben we jaren geleden mensen uit Afghanistan ontmoet die hier in het asielzoekerscentrum woonden. Zij waren aan het vissen. Het was koud en we boden ze aan koffie bij ons te drinken. Zij wonen nu in Hoofddorp en het gaat heel goed met ze. Sinds onze ontmoeting in Dokkum hebben we altijd contact gehouden.’’

Foto: Marit Anker